Hayatımdan Çekip Gidene...Gidenlere

Sevgili eski dostum!

Zor günlerden geçiyordum

Bozuk plak gibi hep aynı şeyleri tekrarlayıp duruyordum

Bir cevap arıyordum 

Sağır eden bir sessizliğin içerisinde yol gösterecek bir sesti ihtiyacım olan

Çıktın geldin

Derdime yoldaş oldun

Mutluluğumu paylaştın

Yüreğime dost diye yazdım adını

Sonra değişmeye başladı her şey

Sen benden uzaklaşmaya başladın

Sıkıldın belkide 

Hiç bir zaman itiraf etmedin ama sıkıldığını anlamamak için aptal olmak gerekirdi

Uzak durdum senden

Yinede dayanamayıp yıllar içerisinde aramaya çalıştım 

Her defasında açmadın telefonlarımı

Biliyorum çok yüzsüzümdür dost dediklerime karşı

Madem numaramı görüp açmıyorsun o zaman iş yerinden ararım ama yinede seninle konuşurum, dedim:)

Aradım

Sesimi bile hatırlamadığın zamanların oldu

Olsun, zor günümde sen vardın yanımda dedim vefasızlık etmek istemedim sana karşı

Sizlerin yüzsüzlük olarak tanımladığı şey aslında zor günümde yanımda olana vefaydı benim için

Senin değişimlerine şahit olan dostlar inanamadılar

Ne oldu da bu hale gelmiştik anlayamadılar

Sahi ne oldu da biz bu hale geldik?

Madem görüşmeyi istemiyor aramayacağım, dedim 

Aramadım...tek satır yazmadım

Artık aklıma bile gelmez olmuştun

Hiç beklemediğim biranda çalan telefonuma cevap verdiğimde karşımdaki sesi tanıyamadım

Garip arayan sendin -numaralarını silmiştim rehberden-

Çok şaşırmıştım

Biz seninle belkide bir kaç yıldır konuşmamıştık

Nasıl olmuşta aramıştın beni

Sormadım bile sana

Herhangi biriyle konuşuyormuşum gibi konuştum

Niye seni aramadığımı soruyordun bana

Gülmeli miyim yoksa kahrımdan ölmeli miyim bu soru karşısında bilemedim

Yıllar içerisinde defalarca seni arayan ben, telefonlarıma çıkmayan sen değil miydin?

Telefonu başkasına açtıran sesini uzaktan duyduğum halde "burada yok" dedirten sen değil miydin?

Yazdığım mesajlarıma cevap vermeyen sen değil miydin?

Ve bunları ortada somut olarak hiç bir şey ama hiç bir şey olmadan yapan sen değil miydin?

Büyük üstadın dediği gibi elimden geleni yaptım, vicdanım rahat.... olmuyorsa olmuyor dedim ve pes ettim ben....

Biliyorum ki bana ihtiyacın olduğu için gelmiştin yeniden kapıma

Kapıma gelen düşmanımda olsa geri çevirmedim ben bilirsin

Bir zamanlar adını yüreğime dost diye yazdığıma kapılarımı kapatmak o bende çok sevdiğiniz vefaya yakışmazdı...

Ama karşımdaki gerçek dost olsa senin yaptığını da yapmazdı

En azından sorunları nedir yüreklice çıkar söylerdi

Sıkıldım, diyeydin

Yoruldum, diyeydin

Bir süre görüşmeyelim, diyeydin

Yüreğini açtığından, yüreğine seni dost diye yazandan böyle uzaklaşmayaydın

Biliyorsun ki senden önce de giden sevdiklerim oldu

Senden sonra "can" dediğim de çekip gitti

Offf işte o ne senin, nede senden öncekilerin gidişine benziyordu

Yandı canım

Günlerce gözümün yaşı durmadı aktı

Sonunda onuda kabullenmeyi öğrendim...

Onunun gidişiyle anladım ki bu hayatta herkes gün gelip gidecek

Bitecek her şey

Şimdi hiç kimseyi yakınıma yaklaştıramıyorum

Hiç kimseye tutunamıyorum

Köksüz bağsız yaşıyorum hayatı

Dedin ya "sana ihtiyacım var desene" diye

Nasıl diyeyim?

İhtiyacım olduğumda yanımda olanlar, ihtiyaçları olduğunda yanlarında olduklarım tek tek bitip gitti bende

Bu hayatta her şeyin ve herkesin bitimli yaratıldığını öğrenmem için Allah sizleri göndermiş hayatıma.

Kaybetmeden önce kıymet bilmek gerekiyor

Kaybettikten sonra tekrar kazanmak; bir ölünün mezardan çıkıp yeniden yaşamasını beklemek gibi....

Yüreğimde sana dair ne bir kızgınlık var nede o eski sevgim

Hani derdin ya "dostuluğun aşk gibi"

Sayenizde o kadın öldü artık...ruhu şad olsun

Yerine ruhsuz, huysuz, inatçı, aksi birini gönderdi:)

Sevgili eski dostlarım

Bana kattığınız büyüğünden küçüğüne her şey için EYVALLAH -haktandır kabulümdür-

Benden aldıklarınız helali hoş olsun

Allah ruhunuza şifa olacak insanlarla arkadaşlık etmenizi nasip etsin.

İyisiyle kötüsüyle yaşandı ve bitti....

*********

Bu şarkı gidenlere....