Hatay'da Akşam Yemeği

 Geçen hafta memleket ziyaretinde bulunduk.Bu ziyaretimizde yine Arsuz'a uğradık. Bir iki gece konaklamayı düşünüyorduk ki kardeşimde ailesi ile gelince ertesi gün onlarla tekrar Osmaniye'ye dönmeye karar verdik.
Arsuz'da konakladığımız gece akşam yemeği için Hatay yollarına düştük.Beylerin aklında Arsuz-Hatay arası 50 km falan diye kaldığından itiraz etmemişlerdi ama yola düşünce şikayete başladılar çok uzun sürdü diye:)

 Yolda eniştemin aracında sorun çıkınca Salih ile birlikte sanayiye gittiler. Oradan da Salih'in arkadaşı ile buluşup iş yemeğine gittiler.

Bende çocukları alıp Harbiye'ye akşam yemeğine götürme görevini üstlendim...Her şey bu görev sonrası başladı..

Şoför koltuğuna geçtiğimde yakıtın bitmek üzere olduğunu fark ettim. Yolda alırız dedim sorun etmedim. Şehrin içinde de mutlaka benzin istasyonu bulunur diye düşündüğümden oldukça rahattım ta ki 3 km gidecek yakıtınız kaldı, uyarısını görene kadar:)

Bir yandan Harbiye yolunu bulmaya çalışıyorum diğer taraftan istasyon arıyorum. Yolda bulduğumuz ilk kişiye  önce benzin istasyonunu sonra Harbiye yolunu sorup öğrendik. 

O kadar yol gittik bir türlü Harbiye'ye ulaşamadık. Arabadakiler huysuzlandı, açıktılar, kaybolmaktan korktular ama sonunda geçte olsa ulaştık. 

İlk restoranı beğendiler girdik yemeğimizi huzur veren su sesleri arasında yedik.Çıkışta hesabı ödemek için kasaya gittiğimizde güzel bir sürpriz bekliyordu bizi!

Salih ayrılırken yanımda nakit olup olmadığını sorduğunda var dedim ama yeterli nakit yokmuş!

Restoranlar sezonluk olduğu için kart geçmiyormuş! kız kardeşim zaten hayatta yanında çanta, cüzdan taşımaz... çocuklara döndüm "dökülün!" dedim:))

Şükür onlarda hesabın üzerini tamamlayacak kadar nakit varmış:)

Harbiye'den ayrılıp dönüş yoluna geçtiğimizde Habibi Neccar camisini çocukların görmesini istedim.Camiye ulaştığımızda cemaat yatsı namazından çıkıyordu.Son dakika türbe ziyaretini de gerçekleştirmeyi başardık.
Türbe ziyaretinden sonra beylerle buluşacağımız mekana doğru giderken ben bir yandan da açık künefeci arıyorum:) restoranın yemeğini ve mezelerini beğenmediğim için künefeyi şehir merkezinde bir yer bulur yerim diye düşünüyordum nerdeee
Künefeci ararken yolu şaşırdım. Soldan girmem gereken yola girmeyip sağa girince olanlar oldu.
Beyler benim nerede olduğumu bir türlü anlayamadı birde yanlarında Hataylı arkadaş var
Ben nerede olduğumu az çok biliyorum ama beylerin nerede olduğunu bilmediğimden gidemiyorum. Kavşakta sağa arabayı çekip beylerin gelmesini beklemeye başladık. Yolun diğer tarafında adamın biri duruyor...Bizimkiler adamın arabayı incelediğinden, plakayı aldığından bahsediyor ama ben gülüyorum fazla film izlediklerini söylüyorum.Adam biriyle telefonla konuşurken tekrar plakaya bakmış bizimkiler iyice tedirgin oldular ama ben hala çok rahatım.
Çok geçmedi yanımıza ekip gelince anladım ki bizimkiler haklıymış o yanda duran adam bizi polise şikayet etmiş.
Sorgu suale çekilirken polis ile diyaloğum da komikti.
Hatay'da halkın bu kadar tedirgin olabileceğini düşünememiştim.
Yaşanılan kötü olayların sonucu bu
Allah orada yaşayanların yar ve yardımcısı olsun gerçekten zor

Gecikmelide olsa beyler ile buluşup dönüş yoluna geçtiğimizde hepimiz yorgunduk...