Anahtarı Unutup Evden Çıkınca....

Dün sabah çok erken kalkıp bir fotoğraf çekimi için evden çıktım.Eve dönerken migren ağrısı başladı yeniden.Biraz uyursam geçer diye düşündüm ama gelen telefonlardan buda mümkün olmadı. Muhasebeci arayıp çok acil bir dosyayı almam gerektiğini söyleyince aceleyle kalkıp çıktım evden.
Berbat Bostancı trafiği beni hepten mahvetti...Eve o yorgunlukla gelip anahtarı almadan çıktığımı fark ettiğim an yıkıldığım andı:))
Paşa paşa aldım sırt çantamı yürüdüm sahile.
İki gündür sahilde insan seli akıyordu.Ben yıllardır böyle kalabalık görmedim buraları.Onca kalabalığın içinde bulduğum fotoğraftaki güzelliğin altındaki çimlere oturdum kitabımı okudum.
Etraftan gelen sesler arasında kitaba yoğunlaşmakta güçlük çekince kalktım....Denize sıfır noktasına düz bir kaya buldum oturdum.İnsan seslerini kıyıya vuran dalga sesleri bastırdı.

 Nar-ı Aşk'ı Seyhan'ın sayfasında görüp merak edip aldım.Sonunun nereye varacağını merakla bekliyorum.Bu kadar insanın yolu nasıl birleşecek cidden merak ediyorum:)

Saatlerce bu manzara eşliğinde oturdum.Bazen okuduğum kitabı bırakıp hayallere daldım.Bazen anılarıma doğru yola çıktım.Yorucu ama keyifli bir gün geçirdim kendimce:)