Balat'ın Çocukları

Cumartesi günü fotoğrafa yeni başlayan arkadaşımla birlikte Balat'a gitmek için sözleştik.

İki yıl önce gitmiştim Balat'a.

Otobüs şoförüne Balat'a gittiğimi söyledim.

İki yıl önce indiğim durağı hatırlar gibi oldum ama şoför bana hatırladığım durağın Balat olmadığını, ineceğim yere iki durak kaldığını söyleyince birr bildiği vardır elbet diyerek şoföre uydum.

Arkadaşıma da indiğim yeri tarif ettim geldi.

Arabayı yol kenarında bir yere park etmiş

Çekilir mi araç çekilmez mi kısa bir süre endişelendim.

Hani benim yüzümden arkadaş sıkıntıda kalır akşam vakti diyeydi endişem.

Şükür herhangi bir şey olmadı:))

Balat diye gezdik sokakları.Ama sokaklar bana çok tanıdık gelmedi başlarda.Sonra bir iki sokağı iki yıl önce gezdiğim sokaklara benzettim, doğru yerdeyiz, diye düşündüm:)

Yanlış düşündüğünü dönerken anladım... 

Balat diye biz bir üst mahallede gezmişiz:))Şikayetci olmadık durumdan. Her işte bir hayır vardır diye baktık.

Karşılaştığımız bütün çocuklar çok tatlıydı her çocuk gibi:)Fotoğraflarını çekerken tanışıyorum isimlerini öğreniyorum ama malesef yaşlılık işte bir kaç gün geçtikten sonra unutuveriyorum. Bu yeni tanıdığım insanlar için geçerli bir durum değil. Yıllardır tanıdığım insanların bile adını unuttuğum oluyor:)

Ben arkadaşımla vakit geçirmekten, yeni yerler keşfetmekten ve en önemlisi yeni yeni insanlar tanımaktan çok mutlu oldum.
Fotoğraf çekmek büyülü bir şey.
Sırtınızda kilolarca çanta taşımak,
Metrelerce yol yürümek,
Dağ, bayır, yağmur,çamur demeden tırmanmak ancak tutkuyla sevdiğiniz zaman çekilir hale geliyor.

Hayatın güzelliklerini paylaşmak dileğiyle

Sevgiler....