26 Ekim 2012 Cuma
Dedelerimiz- Ninelerimiz!
Malum gündemimiz kurban ve bayram...
Her yıl kurban bayramında kayınpederimi anarım
Benim baba evinde kurban bayramı sabah erkenden kurban kesilirken bir tarafta mangal yanmaya başlardı
Kahvaltı yerine kebap yenirdi
Daha sonra kurban kesmeyen konu komşunun payı dağıtılırdı
Kayınpederim ise kurbanı keser kurban etiyle orucunu açması için çok az et kavrulurdu
Sadece orucunu açar sonra kurban kesmeyen konu komşunun payı dağıtıldıktan sonra evde et pişirilmesine izin verirdi.
Kurbanı üçe bölerdi
Biri dağıtılır
diğeri gelen gidene ikram için hazırlanır
kalanda ev halkı için kullanılırdı
En fazla bayramın 3. günü evde ete dair bir şey kalmazdı
Kayınpederimden kalan bu güzel alışkanlığı hala devam ettirmeye çalışıyoruz
Bu alışkanlığın dışına çıktığımızda suç işlemiş çocuklara dönüyoruz:)
5 yıl kayınpederimle birlikte yaşadık
İnsani değerleri oldukça yüksek bir insandı
Aynı evin içerisinde yaşayıp da her günü güllük gülistanlık geçirmek çokta olası bir durum değil
Yaşarken zorlandığım, şimdi yıllar sonra geriye dönüp baktığımda güldüğüm çok şey yaşandı
Allah mekanını cennet eylesin iyi insandı
Sevilip sayılırdı
Kayınpederimi ufaklık doğmadan bir ay önce kaybettik
Dedesini hiç tanımadı
Büyük oğlum hayal meyal hatırlıyor
Eminim yaşasaydı torunlarına çok iyi bir dede olurdu
Fotoğraftaki ton ton ihtiyarlar benim dedem ve babaannem
Şuan babaannem rahatsız bakıma muhtaç
Yıllardır dedem kendisi de rahatsız olmasına rağmen babaannemle öyle güzel ilgileniyor ki imrenmemek elde değil...
Dedem benim için çok kıymetlidir
Onun içinde ben çok kıymetliyim biraz hayırsız torun olsam bile:)
Dedem her zaman diyor ki "kızım sen sülalede bir tanesin"
Gülüyorum... Dede, Allah beni bu aileye numunelik göndermiş, diye takılıyorum:)))
Çocuklarımın dedelerini tanımadan kaybetmelerine üzülüyorum
Benim dedemin hala hayatta olmasına da seviniyorum
Bence dede ve nineleri ile vakit geçiren torunlar çok şanslı tabi bu şansın farkına varabiliyorlarsa....
Büyüklerimizin kıymetlerini her daim bilmek dileğiyle...
Etiketler:
Hayata dair
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Ben iki dedemi de görmedim. Bir tanesini fotoğrafından tanıyorum. Diğeri çok genç yaşta vefat ettiği için fotoğrafı bile yok bizde. Anneannemi tanıdığım için çok mutluyum. O benim ozaman hayatımdaki en önemli kişiydi. Şimdi hepsini kaybettim tabii. Anneannem, babaannem. Hatta babamı da.
YanıtlaSil"Sevdiklerinize zaman ayırın. Yoksa zaman sizi sevdiklerinizden ayırır." diye bir söz okudum geçenlerde internette. Zaman ayırsanızda, ayırmasanızda birgün ayrılacaksınız. Önemli olan beraber olduğunuzda birbirinizi üzmemek. İnşaallah ahirette beraber oluruz.
Hayırlı bayramlar.
annemin anne-babası ben evlendikten sonra vefat etti
SilBabamın anne ve babası ise hala hayattalar çok şükür
Çocukken anneanneme deli olurdum
Sürekli eleştiren, mutsuz bir insandı
Yani çocuk aklıyla ben öyle bilirdim.
Zamanla anlıyor insan ama bazen anlamak için geç kalmış oluyor
Hayırlı bayramlar:)
Gidenlere Allah rahmet eylesin..Kurban dağıtımı konusunda dediklerinize de katılıyorum, eskiden fakir olanlar eti kendilerine saklarlardı, şimdi herkes saklamak için buzluklar alıyor ve başkalarına nerdeyse dağıtmıyor..Evet büyüklerimizin kıymetini bilmeliyiz..Güzel mesajlar..
YanıtlaSilAllah razı olsun Murat bey,
SilMaalesef günümüzde bahsettiğiniz gibi yapanlar çoğaldı
Anlamından uzaklaşıyoruz sanki
Hayırlı günler...
Bugün düşündüm de, televizyonlarda sürekli bir et yemekleri tarifleridir gidiyor. Et nasıl pişirilir, nasıl yenir vs. Yahu biz kurbanı et için mi kesiyoruz?
SilDağıtma işi dediğiniz gibi hayal oldu. Ben de dağıtacak insan bulamadığım için (güvendiğim bir yerde) komple bağış olarak kestirdim bu sene. Çevremdeki insanların hepsinin isterlerse kurban kesebileceklerini düşünüyorum. Herkesin evinde her türlü eşya var.