Sanat Güneşi, İnsanın İçini Isıtan Dost Sıcaklığı

Kızlarla zaman zaman buluşur müzik, sinema gecesi düzenleriz.
Bu geceler sabahın ilk ışıklarına kadar devam eder
Güleriz, ağlarız, hüzünleniriz, dertleşiriz saatlerce
Bazende incir çekirdeğini doldurmayacak konuları memleket meselesi haline getirir birbirimizi ikna etme çabalarına gireriz.
Daha en başından biliriz bu çabanın sonuçsuz kalacağını ama yinede tartışırız...
Sabaha kadar vakit geçirdiğimiz geceler bir başka güzeldir...

İşte bu gecelerin birini Zeki Müren'in şarkılarına ayırmıştık.
Üçümüz belli bir sayıda sanat güneşimizin kıymetli şarkılarından seçecek o geceye kadarda paylaşmayacaktık.
Mihrabım diyerek, şarkısını o zaman ilk kez dinlemiştim -ne büyük bir kayıp-
Dinler dinlemez mest oldum....
Kuralı bozup kızlara bu şarkı benim sakın siz seçmeyin, dediğimi hatırlıyorum -çokta emin değilim bundan:) -
Bu şarkı bana o geceyi hatırlatır...
Hüzünler sarıp sarmalamıştı ruhumu,
Dokunsalar ağlayacak haldeydim
Gecenin ilerleyen saatlerinde gözyaşlarım sağanak yağmur gibi akmaya başlamıştı.
Ama şuan beni o hale getiren hangi sebepti hatırlamıyorum bile
Buradan şunu çıkarabiliriz,
Bugün bizi kederlendiren, kendimizi yiyip bitirdiğimiz bir çok şeyi yıllar sonra hatırlamıyoruz bile
O halde çok fazla üzerinde durup kendimizi mahvetmenin anlamı yok:)

O geceden sonra ben bu şarkıyı en neşeli, mutlu halimde bile dinlesem içime hüzün dolar
Dokunsalar ağlayacak hale gelirim

Dün gece sabaha kadar çalıştığım için uykuya yenik düşüp ahalinin okula, işe geç kalmasına sebep oldum.
Buna rağmen bir iki saatlik uyku sonrası güne gayet güzel bir başlangıç yaptım
Öğleden sonra lüzumsuz eşyalarla doldurduğumuz küçük odanın kapısı artık açılmaz hale gelince ne var ne yok dışarı döküp odayı düzenlemeye giriştim.
Bu sıkıcı ve zevksiz işi keyifli hale getirmenin en güzel yanı sanat müziklerinin notaları arasında kaybolmaktan geçiyordu.
Radyoyu açtım...Kendimi işe verdim
Ben işe kendimi öyle kaptırmışım ki dünyadan kopmuşum da haberim yok:)
Ne kadar bir süre geçti bilmiyorum kulağıma tanıdık gelen bir melodi ile yeniden dünyaya dönmeye başladım.
Notalar yüreğime değip geçerken mutlu mesut gönlüme hüznü bıraktılar
Ben o kadar dalmışım ki -nereye daldım bir bilsem iyiydi- dinlediğim müziğin sözlerini bile duymuyorum
Bu şarkı şimdi niye beni bu kadar hüzünlendirdi? diye sorgularken sözlerine dikkat kesildiğim an radyoda "mihrabım diyerek" şarkısı çaldığını fark ettim:)

Aradan ne kadar zaman geçerse geçsin,
İstediğin kadar unut, hatırlama,
Yaşadığımız her şey bilinçaltımıza eşitlenerek kaydediliyor
Bu şarkı benim bilinçaltıma kızlarla geçirdiğim hüzünlü bir gecenin hatırası olarak kaydedilmiş

Çok didişiyoruz, inatlaşıyoruz, tartışıyoruz ama çok iyi biliyorum ki Melz, zor günlerimde "sana ihtiyacım var gel" dediğimde yanımda bulacağım bir dost...
Beni dinlerken ki yüz ifadesi hafızamda o geceye ait tek görüntüdür.
O görüntüde, sevgi, samimiyet, endişe, elinden bir şeyin gelmiyor çaresizliği ve en önemlisi dost sıcaklığı vardı
Böyle sebepsiz yere gözlerime yağmur yüklü bulutlar yerleştiğinde S. "yine biri senin canını acıtmış belli" der:)
Şuan hangi söz, davranış yakmış canımı gerçekten hatırlamıyorum ama benim gözlerimden yaşlar sel olup akarken aynı zamanda kahkaha ile gülecek bir şey buluyoruz
Yahu bir rahat bırakın acımı yaşayayım değil mi:))
Yok, olmaz... bu kızlarla bir araya gelip de normal davranışlarda bulunduğumuz henüz görülmedi:))

İyi ki varsınız canlar

Not; iyi ki varsınız, diyor olmam kızlara gıcık olup, bir kaşık suda boğmayı -boğmak=kızmak) istemeyeceğim anlamına gelmiyor:) kızsan da , üzüp-üzülsen de kardeş gibi vazgeçilmesi zor oldukları anlamına geliyor:))