Ada sahillerinde bekliyorum

Dün sabah Bostancı vapuru ile ada sahillerine attım kendimi.
Adaya ayak basar basmaz önce fırına uğradım.
Mis gibi hafif tatlımsı haşhaşlı simit aldım.
Tam da diyete başlamışken o simit çıkmayacaktı karşıma!
Hepsini bitirmemek için nefsime sahip olmak bir hayli zorlasa da şükür yenilmedim nefsime :)
Sahil kenarında ki kafelerden birine oturdum birbirinden güzel müzikler eşliğin de iyot kokuları arasında kahvaltımı yaptım.
12'ye kadar şarkıda ki gibi bekledim gelecek olanı:)
Beklenenler gelince ada sokaklarını arşınladık.
Bu sefer bisiklet kiralayamadım...
Yanımdan gelip geçen bütün bisikletli insanlara iç geçirerek baktım.
Mesire alanının olduğu ağaçlık bölümü papatyalar süslemişti.
Bisikletsizliğin hüznünü papatya toplayarak attım:)
Çiçeklerin zikir ettiğini öğrendiğim günden beri isteyerek bir tane bile çiçeği ayırmadım köklerinden.
Dün her bir papatyadan özür dileyerek ayırdım köklerinden.
Bir anneyi evladından, bir evladı babasından ayırıyor gibi burkuldu için
Yahu ne diye topladım diye pişmanlıkta duydum ama yaptım işte
Beraber olduğum insanları mesire alanından uğurladım ben biraz daha doğanın için de tek başıma kalmak istedim.
Çay söyledim kendime...biraz doğanın sesini dinledikten sonra sevdiğim müziklerden birini açtım tekrar.Denizi seyreyledim.Fotoğraflarımı inceledim.Dalıp gittim çok uzaklara...
Bedenimi ve ruhumu dinlendirdikten sonra dönüşe geçtim.
Dönüş yolunda ada sakinlerinden yaşlı bir amcanın sohbetine katılmak varmış nasibimde.
seviyorum dinlemeyi...
Ne güzelmiş eski günler!
gün gelecek belki biz de bugünleri öyle özlemle anlatacağız bizden sonrakilere...
Mevla kendi bitimsizliğini anlamamız için her şeyi bitimli yaratmış bu hayatta güzelliklerle süslenmiş bir gün de bitecekti elbet...
Gün batarken veda eyledim ada sahillerine....

Önümüzdeki haftayı da atlatırsam inşallah yeniden ada sahillere gideceğiz keyfim ve kahyası ile birlikte:)

Hayırlı Cumalar