Bahane Değil

Selamunaleyküm cemaat

Uzun bir aradan sonra yine geldim:)

Bahaneler arkasına gizlenmeyeceğim; yazamıyorum 

İnstagramı daha aktif kullanıyorum ama itiraf edeyim burası kadar orada da rahat yazamıyorum.

Daha doğrusu kendim olamıyorum:)

Yabancılık hissediyorum

Bloga karşı da kendimi vefasız hissedip yazmaya utanıyorum

Bir de şöyle bir şey var bakıyorum paylaşımlarıma sonra içimde ki ses "evladım sen ne diyorsun?" diye soruyor.

Biraz daha yazmaya devam etsem sorunu çözeceğiz sanki:))

Oysa yazacak ne çok şey vardı

Tek başıma şehir dışına kaçtım harika fotoğraflar ve tekrar gidip görmeyi arzu ettiğim insanlarla tanıştım.

bol bol fotoğraf çektim

Konserlere gittim.

Ve çokça sevdalısı olduğum bu şehrin sokaklarını karış karış gezdim.

Gezmeye de devam ediyorum.

Son günlerde ki en çok keyif aldığım şey yürümek...

Boş sahil de en kötü hava şartlarında keyfim ve kahyası ile birlikte yürüyorum.

bazen de pılıyı pırtıyı toparlayıp sahildeki masalardan birine taşınıyorum saatlerce çalışıyorum.

Geçenler de yine havanın çok kötü olduğu bir gün yürürken gökyüzüne başımı çevirip dönmeye başladım. Yağmur damlaları yüzüme düşerken gökyüzünü seyreylemek, nefes alıyor olmak ve Mevlamın yarattığı onca güzelliğe şahit olmak içimi sevinçle doldurmuştu.

Gökyüzünden başımı toprağa indirdiğim de yanımda gördüğüm kargaya kollarımı açıp "seni seviyoruuumm" diye sarılacakken sesimden korkup öyle bir kaçtı ki hatırladıkça gülüyorum:) 

Serdar Ortaç "tüm gereksiz arızalar gitti gideli güzeliz iki deli" diyor 

hayatımdaki arızalarla aramıza mesafeler girdiğinden beri hayat bütün güzelliğini sunuyor ömrüme

Daha önce de sunuyormuş fakat göz ve gönül görüp hissedemiyormuş 

Öyle işte hayat:)

Bu güzel çiçekler halimi hatırımı soran dostlara...