26 Şubat 2015 Perşembe

Sokakları Her Mevsim Aşk Kokan Şehir; İstanbul



Geçen hafta İstanbul sokaklarını resmen arşınladım desem yalan olmaz. Kar, tipi engel değildi bilakis  sokaklara çıkmak için bahanemiz oldular:)Furkan makineyi eline alıp fotoğraflara bakarken "sadece 100 küsür fotoğraf mı çektin?" diye hayretle sordu.Hiç olur mu bütün gün sokaklarda olacağım ve o kadar az fotoğrafla mı eve dönülür:) 300'e yakın fotoğraf yansıdı kadrajıma lakin hepsini paylaşamıyorum. Murat beyin yıllardır imzamı atmam konusundaki uyarılarına rağmen imza atmayı alışkanlık edinemedim. Özellikle son zamanlarda çektiğim fotoğrafların hepsi birbirinden kıymetli olduğundan imzasız her yerde paylaşmayı uygun görmüyorum.


Fotoğraftaki arkadaşta sabahın ayazında birçoğunun derin uykuda olduğu veya çayını kahvesini alıp sıcak odalarından dışarıyı seyreylediği vakitlerde sokaklara çıkmıştı ben gibi....
Kendilerine ait olmayan fotoğrafları izinsiz alıp kullananlar KUL HAKKIna girdiğini bilsin.
Hadi izinsiz aldınız en azından kaynak belirtin. Bakın bir fotoğraf için nelerden vazgeçiyor insanlar, ne emekler veriliyor... Bu fotoğrafı çektiğim saat 9 civarıydı. Ben sabah saat 8 de Süleymaniye'de kahvaltımı yapıyordum çoktan.
Fotoğraftaki arkadaşla ayak üstü birkaç kelam ettik.O da fedakarlıkta bulunarak gelmiş taa oralara.

Bunları yazıyorum çünkü bir haber bile vermeden fotoğrafı alıp kendileri çekmiş gibi paylaşanları biliyorum. Yetmiyor üzerine imzalarını atanlara şahit oluyorum.
En azından benim hakkım bu insanlara helal değil bilinsin istiyorum.



vakit bulup imzamı atabilirsem diğer fotoğrafları da paylaşacağım inşallah.
Niyetim güzel şeyler yazmaktı ama iyi niyetimizi suistimal edenleri hatırlayınca yazamadım af ola:))

Selam olsun dostlara:)














5 Şubat 2015 Perşembe

Mohsen Namjoo


Uzun zamandır bloğa uğramıyordum baktım son paylaşımım da sevdiğim bir Mohsen şarkısıymış:)

Mohsen ile ilk tanışmamış ne zamandı, hangi şarkısıyla selamlamıştı bizi hatırlamıyorum.
Yıllardır hüznümün, sevincimin ortağı oldu şarkılarıyla.
İzlerdim televizyonlardan sevdikleri sanatçıları/kişileri görünce gözyaşları döküp çığlık atanları ama anlam veremezdim.
Sahnede yıllardır sevincimizi, hüznümüzü birlikte paylaştığım bir dostu görmüşcesine hüzünlenip dolunca gözlerim anladım o insanların hislerini.
Tabi biz öyle duygularını çığlık çığlığa yansıtma yaşını çoktan geçtiğimizden avuçlarımız acıyana kadar alkışlayarak gösterdik hislerimizi:)

Konserde unutmayacağım anlar; saatlerce gelip geçene fazla biletleri olup olmadığını soran çocuk... Konser başladıktan kısa süre sonra kalkıp çıkışa doğru giden orta yaşlardaki çiftin kapıda ayakta dakikalarca konseri dinlediği an... sağ arkadaki çoşkulu seyirceler... alkışlar ve tüm bunların sebebi şarkılarını tüm benliğiyle yaşıyormuşcasına yorumlayan gönlümüze dokunup ruhumuzda güzel bir tat bırakan sahnedeki muhteşem insan....

Mohsen Namjoo arayı fazla açma yine gel sen...

üzerimizden birkaç ton geçmiş hissi yaşatan konserde en etkilendiğim şarkılarından biriyle bitireyim sözü