11 Kasım 2010 Perşembe

Kahvaltı Keyfi

Bana bir haller oldu...Bu muhteşem sonbahar günlerinde evden dışarı çıkmak istemiyorum.
Kimse bana dokunmasın akşama kadar koltukta oturayım tembellik yapayım istiyorum.
Salonumda sevdiğim müzikler yankılansın,
Elime kitabımı alayım okuyayım,
Okumaktan sıkılınca koltuğa kıvrılıp yatayım dinlediğim müziklerle başka alemlere dalıp gideyim istiyorum.
Bu ruh halinden sıyrılıp çıkmak için dostlarla olmak en güzeli diye düşünüp manevi ablamı ve kızını kahvaltıya davet ettim.
Kahvaltıyı hazırlarken arkadaşlarla yaşadığımız anılar canlandı gözümde...

Yıllar önce yine ablamında dahil olduğu arkadaş gurubumuzu kahvaltıya davet etmiştim.
O dönem karamsar ruh hallerine çok sık girip çıkardım.
Sabah uyandığımda kendimi yine psikolojik olarak kötü hissedip bizimkilere mesaj gönderdim.
"kendimi iyi hissetmiyorum kahvaltıyı iptal ediyorum" bu mesaj yüzünden hala dalga geçerler:)

Yine aynı kızları bir gün kahvaltıya davet ettim.
Akşam benim ufak veledin boynunda nohut büyüklüğünde bir kitle farkedince hemen hastaneyi arayıp randevu aldım.
Daha önceden iptal ettiğim kahvaltı yüzünden benimle dalga geçtiler diye bu sefer iptal etmedim.
Hazırlıklarımı yaptım,
Sabah arkadaşlarım geldiler...
Kusura bakmayın söz konusu sağlık siz yabancı değilsiniz buyrun ev sizin eviniz ben hastaneye gidiyorum, diyerek evden çıkıp gitmiştim:)
Hastaneden döndüğümüzde kızlar masayı toparlamışlar bulaşıkları makinaya yerleştirmişler evden çıkıp gitmişler.
Beni beklememişler diye bozulmuştum:)
Kızlarda bırakıp gittim diye bozulmuşlar...Bozulduklarını bana çok sonra söylediler.
Ne ayıp! ben olsam hiç bozulmazdım sizide kendim gibi bildiğim için öyle yapmıştım, diye yüzsüzlük ederek kendimi savunmuştum:))

Melike ile bu anıları paylaştığımda "İnanmıyoruuuumm Ayşegüül!!" diye kahkaha ile güldü.
Kendisini de bir arkadaşı iftara davet etmiş garibim eşi ile birlikte iftar saati gitmişler ama arkadaşı evde yokmuş:)) Benden beterleride varmış çok şükür.

Hayatımda her türlü kahrımı çeken çok özel bir kaç dostumdandır kendileri.


 Bu özel insanlarla böyle bir kahvaltı masasında keyifli bir sohbet eşliğinde hasret giderdik.

Hamur işleri konusunda iyi olduğumu söylerler ama kek konusunda çok yeteneksizim.Sabah bir çok blogu ziyaret edip kek tarifi aradım ama malzeme konusunda eksiklerim olunca kafama göre bir kek yaptım.Yine kabarmadı.Tadı güzelmiş öyle söylediler.
Uzun zamandır ekmeklerimi fırsat buldukca kendim yapıyorum.Ekmek makinası almayı istemiştim ama sabırsız birisi için o kadar uzun süre beklemek işkence gibi olacaktı.Kendi ekmeğimi yoğurmak ve fırına atıp kabarıp kabarmayacağını seyretmek çok keyifli benim için.Hele mutfaktan yayılan koku offf muhteşem...

Yarın şeytanın bacağını kırmayı düşünüyoruz:))

4 yorum:

  1. Mamalar nefis,masa çok iştah açıcı görünüyor.emekli olup bende hergün arkadaşlarımı kahvaltıya ve çaya davet etsem ne güzel olurdu:)

    YanıtlaSil
  2. bugun bu sofrada mıydımm benn :) muhteşemmmdiiii :)

    YanıtlaSil
  3. selamlar arkadaşım.bloger da yenisin sanırım.seni ziyaret etmek güzeldi.masan çok şık arkadaşım.mamalar ise şahane.başarılar diliyorum bu cici yolda...benim ilk zamanlarım gibisin...yanındayım her daim arkadaşım.sevgiler..

    YanıtlaSil
  4. Limonçiçekleri,inşallah bir gün emekli olur isteğini gerçekleştirirsin.

    Sedoş, üst üste iki gün benimle birlikte vakit geçirdiğin halde hala "muhteşemdi" diyebiliyor musun:))

    Minti, aslında daha öncede bir iki blog yaptım ama ilgilenmedim bıraktım.İnşallah bu sefer ara versem de bırakmadan devam etmek benden sonra kalanlara (ailem, sevdiklerim) birşeyler bırakmak istiyorum.
    Samimi, içten yorumun için gönülden teşekkür ederim:)

    Selam ve sevgilerimle.

    YanıtlaSil