Olsa Da Yesek!

Çekirdeği böyle alıp yemek çocukluğuma götürüyor beni...Yol kenarındaki tarlalarda gördüğüm bütün yiyeceklerde arabayı durdurup tarlayı talan etme isteği kaplıyor içimi ama işte kul hakkı denen şey engel oluyor talan etme isteğime:)

Rahmetli anneannemin evinin yanında vardı bu incirlerden...Ağustos ayında olgunlaşmaya başlardı.Toplanması ve temizlenmesi oldukça zahmetli ama yemesi bir o kadar lezzetlidir...Başka bir ismi var mı bilmiyorum biz "papuç inciri" diye biliriz kendilerini:...kaktüsgiller ailesinin meyvelerinden olurlar:) 

Benim çocukluğumda öyle pazarda falan satılmazdı ama son yıllarda pazarlarda satılır olmuş...en güzel yanı da o insanın canına okuyan dikenlerinden kısmende olsa arındırılmış halde satılıyor olması...

 Dış kabukları soyulduktan sonra ortaya bu lezzetli kısım çıkıyor...Offf offff diyorum başkada bir şey demiyorum:))
İnsan kendisine bu kadar eziyet eder mi? sabahın bu vakti bulup yemem imkansız ve bu hayatta en sevdiğim yiyeceklerden biri olan bu incir fotoğrafına dakikalardır bakarak resmen eziyet ediyorum kendime:)

Bizim oranın narları da güzeldir.Hele birde nar ekşisi ile şöyle nefis bir kısır yapacaksın yanına birde şalgam....

Fotoğrafı beğenmedim fakat en kolay ulaşabildiğim kısır fotoğrafım bu olunca idare ettik kendisiyle

Tamam...kendime daha fazla eziyet etmeden çekip gidiyorum bu ellerden:))

Güzel bir gün dileğiyle....